The Anger Games
کورهی کوچکیست خاورمیانه، با دریچههای چفت و هوا و سوخت کافی و دوربینهای مداربسته. چیز مهیجیست در میان ردیف سرگرمیهای روزانه. آمار و ارقام است و نمودار، و اقتباسی علمیتخیلی در تعامل محض با فانتزیهای تماشاگران گرسنه.
سینما و ادبیات بهتر است درهایشان را تخته کنند. عینکهای سه بعدی را باید دور انداخت. باید به آغوش کشید لذت تجربهی نزدیک این هولوکاست رایگان را.
************
از قدیم گفته اند آنکه باد بکارد، طوفان درو می کند. امروزِ خاورمیانه، از حماس و القائده و طالبان و داعش و جیش العدل و غیره، همگی محصول روزهایی است که دنیای غرب با ادعای نوع دوستی، چشم خود را به اتفاقات غیر انسانی که در دهه های هفتاد و هشتاد میلادی در این منطقه رخ داد، بست. و این اشتباه باز هم تکرار شد. بعد از سال اول خیزش مردمی همراه با بهر عربی، در سوریه، مجموعه اتفاقات هوشمندانه ای با هدایت بشار آدم خوار رخ داد و ممکن بود کمی امنیت اسرائیل از سمت بلندی های جولان به خطر بیافتد. در آن زمان دنیای غرب از تمام برنامه های حمایتی مردم سوریه پا پس کشید تا رژیم سوریه با فراغت بال کامل قصابی کند و هر فکری که در مورد اسرائیل دارد را فراموش کند و بشار برنده این شطرنج غیر انسانی شد. داعش محصول زمانی است که تمام مجامع مثلا بشری و رسانه ها مثلا بی طرف و حتی از همه جالب تر، اتحادیه عرب! چشم خود را به اتفاقات درون سوریه بستند. به نظر من این معضل به سادگی و حتی در پنج سال آینده حل نخواهد شد اما یک فایده کوچک داشت و آن اینکه ذهن آزاد جامعه بشری نسبت به خیلی از تشکل های خوش تیپ و پر سر و صدای "حقوق بشری " باز شد.
بازی مسخره چکش و میخ ... ناعادلانس.